Dolny Śląsk

Zamek Litice jest jednym z najlepiej zachowanych przykładów architektury zamkowej we wschodnich Czechach. Położony jest na skalistym cyplu Pogórza Orlickiego w zakolach Dzikiej Orlicy.

Został zbudowany pod koniec XIII wieku w czasie przyłączania tych terenów przez Przemyślidów. Pierwsza wzmianka o Liticach pochodzi z 1304 roku, kiedy to król Wacław II wymienił Litice z Půta z Potštejna za inne ziemie. Król czeski Jan Luksemburski oddał zamek w zastaw Henrykowi z Lipy. Syn Jana, Karol IV, odkupił później niektóre z zastawionych zamków królewskich, między innymi ten.

Niestety, niedługo później Litice zostały ponownie oddane w zastaw. W 1371 roku twierdza przeszła w posiadanie panów z Podiebradu W 1389 r. Boček II z Podiebradu nabył kolejne ziemie wokół Litic i wsi Kunvald. W 1417 r. jego następcą został syn Wiktorin z Podiebradu. Po jego śmierci w 1427 r. zamek i panowanie nad Liticami odziedziczył jego syn, przyszły król czeski Jerzy z Podiebradu.

W latach 1450-1468 kazał obwarować zamek murami obronnymi. To były lata największej świetności zamku, którego zaczęto nazywać Drugim Karlsztejnem.

Z rąk do rąk

Po śmierci Jerzego w 1471 r. i podziale spadku w 1472 r. Litice przypadły jego najstarszemu synowi Bočkowi z Podiebradu, który przed 1491 r. przekazał je swojemu bratu Henrykowi Starszemu. Ten ostatni musiał w 1495 r. sprzedać Litice, do których należała również połowa Žamberku i Chotzen, a także Kunvald i kilka okolicznych wsi, najwyższemu panu dworskiemu Królestwa Czeskiego Wilhelmowi II z Pernsteinu, aby spłacić długi za udział w prowadzonych wojnach.

Wilhelm z Pernsteinu otrzymał również zamek Pottenstein, do którego przeniósł swoją siedzibę administracyjną, przez co zamek stracił na znaczeniu. W 1507 r. zapisał swój majątek synom Johannowi i Wojciechowi. Zaś po śmierci Wojciecha w 1534 r. majątek przeszedł na jego brata Jana, który zapisał go najstarszemu synowi Jarosławowi. Ten ostatni z powodu długów musiał w 1556 r. sprzedać rodzinne dziedzictwo Ernstowi, księciu bawarskiemu, który sam rok później sprzedał Litice Wacławowi Okrouhlickiemu Kněnicowi Starszemu.

W 1562 r. Mikołaj z Bubna nabył rodzinny majątek i rozszerzył swoje ziemie o twierdzę Doudleby i drugą połowę Žamberku. Jednak z dniem kiedy rodzina Bubna zamieszkała w Senftenbergu, zamek Litice stracił na znaczeniu. Już w 1657 r. mówi się, że był on częściowo zniszczony. Niektóre z budynków były wykorzystywane jako spichlerze jeszcze w czasach wojny.

František Adam z Bubna  sprzedał Litice w 1809 roku Weriandowi Alfredowi zu Windisch-Graetz, od którego w 1815 roku nabył je Jan Parish von Senftenberg. Jego bratanek, Oskar Parish z Senftenbergu (1864-1925), zainicjował w latach 1890-1896 renowację ruin zamku, którą kontynuował w latach 1933-1935 jego syn Karl Parish-Senftenberg. Został on wywłaszczony w 1948 r. i wyemigrował do Kanady. Zamek przeszedł na własność państwa.

W harmonii z naturą

Ruiny zamku są otoczone starymi bukami i roślinnością leśną. Wzgórze zamkowe, na którym stoją Litice, jest pomnikiem przyrody. Turyści mogą samodzielnie wejść na wieżę zamkową z widokiem na górę Kralický Sněžník i kamieniołomy granitu w miejscowości Litický Chlum. Znajduje się tu wystawa znalezisk archeologicznych z historycznymi fotografiami i pocztówkami. Od czasu do czasu na terenie zamku odbywają się wystawy, pokazy szermierki i inne imprezy kulturalne.

zdjęcia: google.pl, pixabay.com, szlakzamkowipalacow.eu